βιθουρανός – ακόμα εισπράττω βδελυγμίες
…με τι ασχολείσαι; με ρώτησε
με τίποτε απάντησα εσύ ασχολείσαι με κάτι;
έλα άστα αυτά τώρα και πες μου είπε
γράφω χρονογραφήματα και ποιήματα είπα
ξεκαρδίστηκε στα γέλια
εσύ γράφεις ποίηση; ας γελάσω στα μούτρα σου
δεν διακρίνω τίποτε ζεστό επάνω σου είπε
αν ήμουν κοντά στα σαράντα της είπα
πιθανόν να με έβλεπες σαν μια πρίζα στον τοίχο σου
τώρα στα εβδομήντα μου πατάς το κουμπί του διακόπτη
ίσως να πρέπει να αποδημήσω εις Κύριον
για να καταξιωθώ επιτέλους στο κλικ του μυαλού σου
όμως για κάτσε λίγο στο πλάι να δω τη ζυγαριά
που ζυγίζεις – γιατί δεν μπορεί – σαν έκθετη σφυρίζει
και έχω τη βεβαιότητα πως την ακούω
ξεχαρβαλωμένη να δουλεύει!
και η πιο καλή γκαρσόνα είμαι εγώ
καχύποπτη συμφώνησε να μείνω με τους ζώντες
και με τα εν ολίγοις!
εκείνο το δυσκολότερο ταξίδι μου
από τη σκέψη μου στην άκρη της γλώσσας μου
και των δαχτύλων μου – ακόμα με στοιχειώνει…
