Της είπα ότι ο μπαμπάς μου κι η μαμά μου σε λένε πουτ…
Μια φίλη της μάνας μου, η Αθηνά, είχε χωρίσει από έναν αρραβώνα κι έρχεται στο σπίτι μας. Εγώ ήμουν ένα χαριτωμένο παιδάκι 3 ετών. Με βλέπει και μου λέει «Αγγελάκη μου, τι κάνεις;» και της λέω «Σε λένε πουτ…» διηγήθηκε ο ηθοποιός και πρόσθεσε: «Οι γονείς μου ήταν πολύ ευγενείς άνθρωποι, όμορφοι, εξαιρετικοί. Και λέει η Αθηνά: Α ναι Αγγελάκη μου; Με λένε έτσι; Ποιος με λέει; «Η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου» της λέω. Ευχαριστώ πολύ, λέει αυτή, κλείνει την πόρτα και φεύγει».
«Το είχα ακούσει κάπου και το συνδύασα. Γι’ αυτό στις διηγήσεις των παιδιών δεν έχω εμπιστοσύνη» σχολίασε χαριτολογώντας ο Άγγελος Παπαδημητρίου.
σχολίασα:
…και εκείνο το παλιό ρητό που λέει «από παιδί κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια» πού πήγε;
εκπομπές με πρωτότυπα θέματα και ηθοποιός σημαίνει φως! παλιότερα είχα παρακολουθήσει στη «στέγη» τον ηθοποιό σε συζήτηση για τον Καβάφη! μου έχει μείνει μια στυφή γεύση στο στόμα από αυτόν και τα όσα έλεγε τότε – που δεν ξέρω πως να την ξεπλύνω! με οδοντόπλυμα από το φαρμακείο; με γαργάρες αντζούγιας από τον μπακάλη; η μήπως με τσιχλόφουσκες με γεύση μπάρμπι; ας πάω λοιπόν σε μια γνωστή καφετζού να λύσω το θέμα γιατί αρκετά με τον τρελό και την αλήθεια του – με το παιδί δεν ξέρω τι να κάνω…
