βιθουρανός – του άντρα κοτσάνες χιλιοειπωμένες
…όταν οι φίλοι μισούμαστε μεταξύ μας
και η υποκρισία βασιλεύει στις επαφές μας
όταν οι συγγενείς περιμένουν σαν κοράκια δίπλα σου
για να ακούσουν τα νέα της διαθήκης σου
όταν στο μνημόσυνο του ψυχοσάββατου
ο ιερέας έχει ταρίφα για το ευχέλαιο
όταν ο δικαστής βαριέται αφόρητα
και σε κατατάσσει αυτομάτως σε άψυχο αριθμό
όταν το αμόρε σου είναι περίπολο εφόδου
ανεξαρτήτως ώρας και χρώματος τύψεων
τότε πως μπορεί να υπάρξει ανακωχή ανάμεσα
στο άτομο σου και στον καθρέφτη σου;
χαμένη τριγυρίζεις στη ζωή
και έτσι θα τελειώσεις – άκλαυτη
χωρίς να μπορέσεις να πεις
ούτε ένα «γειά σου» στον εαυτό σου…
