βιθουρανός – κουρέλι σφυγμός
…στην ξώπετρα
άφησα τα λόγια μου
για να τα βρει ο πεινασμένος
κατόπιν έκανα όνειρα
ότι θα τον χόρταινα
ότι θα τον ζύμωνα!
την άλλη μέρα
τα πουλιά του Απόλλωνα
με κράξανε
και κάποιος μικρός πιανίστας
έπαιξε στο καφενείο
κάτι αόριστες νότες καθώς
πλαστικά λουλούδια στεφάνια
της σωστής μου επιθυμίας
μου υπενθύμισαν
τον καιρό που μεσολάβησε
και μετά με προσφώνησε
γείτονα της ακινησίας!
άντε τώρα
να σύρω καρέκλες
γύρω από το τραπέζι
που κάθομαι
για να μη θυμάμαι
το μάτι του ονείρου!
κι άλλες φορές η αντοχή μου
κουρέλι αποκαλύφθηκε
σφυγμός αδύναμος
και μέθοδος για να ξαναζήσει
το στιγμιαίο!
λοιπόν
μάλλον στέλνω επιλήσμονα δώρα
στο μανταλάκι με το QR code
υπέροχος καιρός…