…δεν σας λοιδορώ εσάς τις πονεμένες γυναίκες
ναι – σας έχει στιγματίσει η ζωή με ένα αυτιστικό παιδί!
ναι – έχετε μια απίστευτη σκληράδα στο βλέμμα
ναι- έχετε ξεχάσει να είστε ερωμένες
ναι – η ατυχία έχει μεταμορφώσει τις ευγενικές σας μάσκες
όσον αφορά εμένα
δεν τον αντέχω αυτόν τον ορίζοντα του οίκτου
μου στεγνώνει τα δάκρυα – τις μακρινές συμπόνιες
ως και η σάρκα μου πονάει
και ο νους μου ακόμα τίποτε δεν έμαθε
από τα χάδια και τις προσφορές της υπομονής!
γλυκιά μου
έλα να σε πάρω μια αγκαλιά
να βγούνε εκείνα που δεν μιλάνε
έλα να σε πάρω μια αγκαλιά
να ανατριχιάσω από την ξεκούραση του νου σου…
