το ανοιχτό νησί και το μήνυμα των πλήκτρων αφιερωμένο σε τρείς ελπίδες και παραδοχές
…σας γνώρισα χαμένος σ ένα νησί μικρό
εκεί που οι μουσικές ούτε φτάνουν ούτε χάνονται
πέλαγο τα πλήκτρα χρωματιστά κόκκινα και μπλε
δάχτυλα ντελικάτα πάνω στο πιάνο – θαύμα
τ` απόθεσα τα όλα σας – στη ψυχή χωρίς καμία εγγύηση
παράλογα τα έκλεισα και τα κλείδωσα σαν θαύμα
σύμβολα οι νότες παράλυσαν τα γράμματα
που γράφουν το ταξίδι μου – τις μυστικές υποθέσεις μου
είχα συχνά μεγάλη επιθυμία να δοθώ να παραδοθώ
στην ορμή των πλήκτρων που θα τσάκιζαν
το λίγο το μικρό μου
κι ακόμη χειρότερα την εικόνα μου – την άπιαστη!
μούσα κοίτα με!
άκουσέ με αναγνώστη μου – τα κατάφερα!
λύγισα και προσκύνησα!
εύγε…