βιθουρανός – xapiacocomayro
διάβασα στο διαδίκτυο:
Άκου Μάνα: Το παιδί μου ακούει trap. Στα πόσα “xapiacocomayro” καίγεται;
σχολίασα:
δεν μου λένε κάτι νέο όλα αυτά! το χάσμα των γενεών πάντα υπήρχε και θα υπάρχει! είναι γεγονός ότι η προσωπική επανάσταση του κάθε δεκαεξάρη θα σταματήσει στον επόμενο! το θέμα είναι που πως και πόσο θα «καεί»! πόσο δυνατός χαρακτήρας είναι ο κάθε ένας από αυτούς! πολλοί καήκανε και στα προηγούμενα χρόνια και θα καούν και άλλοι! όσον αφορά τη μουσική κάποια στιγμή θα στραφούν στα κλασσικά και αυτοί! εντάξει η πολιτεία κοιμάται – σάματις ήταν ποτέ ξύπνια; όσο πάει και το σύστημα μετατρέπεται σε matrix και είτε μου αρέσει είτε όχι το ίδιο ερώτημα ισχύει πάντοτε:
που βρίσκεται το λάθος;
στην ερώτηση ή στην απάντηση;
η αναγωγή μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε πεδίο – στάδιο και επίπεδο! δηλαδή εγώ τι πρέπει να πω τώρα για εκείνους που καταναλώνουν ένα δύο τρία ουισκάκια απαραιτήτως κάθε βράδυ σπίτι; ένα έχω να πω: μπράβο την κοπελιά που έχει δουλειά και κερδίζει τη ζωή της κατά πως της αρέσει και τα γράφει όλα αυτά και που είναι αταλάντευτη ανεξάρτητη και ελεύθερη δημοσιογράφος και άνθρωπος και μας διαφωτίζει με το άρθρο για να μην μένουμε στα σκοτάδια και για να μη κατέβουμε στη λάθος στάση και που έχουμε θέση αριθμημένη!
τι ωραία που πετούν οι γλάροι σήμερα – τι ωραία τιμή έχει ο μέλλον τάφος μου και τι ωραία που τραγουδάνε τα μikράκια στο νηπιαγωγείο του Πικιώνη και της Πολυδούρη;…
υγ. όσον αφορά τον τίτλο xapiacocomayro πολύ μου αρέσουν όλοι αυτοί που το παίζουν άνετοι και που γνωρίζουν την πρόσφατη slag – και που είναι κάπως – και που στην ουσία δεν έχουμε ιδέα και που τι ωραία που πετούν οι γλάροι…
