ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ…
Κατά τον Ζ΄ Βενετοτουρκικό πόλεμο (1714-1718) οι Μανιάτες στήριξαν τους Οθωμανούς. Μετά τα Ορλωφικά (1770-1774) ο τότε Δραγουμάνος του Στόλου Νικόλαος Μαυρογένης πέτυχε μια συμφωνία Μανιατών και Υψηλής Πύλης. Η Μάνη αποσπάστηκε από το πασαλίκι του Μοριά και υπήχθη στον Καπετάν Πασά και αναγνωρίστηκε ως ημιαυτόνομο Μπεηλίκι (τον εκάστοτε Μπέη διόριζε ο Οθωμανός ναύαρχος). Οι Μαυρομιχαλαίοι απαιτούσαν από τον Καποδίστρια να συνεχίσουν την ημιαυτόνομη θέση της Μάνης στο νεότευκτο κράτος. Ο Καποδίστριας –και οποιοσδήποτε άλλος ηγέτης- δε θα μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο. Έτσι η κρίση οδήγησε στη δολοφονία του… Οι Έλληνες όλοι ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Τούρκους. Όμως ο καθένας για τα δικά του συμφέροντα… Ιδιαίτερα οι άρχουσες τάξεις –οι κοτζαμπάσηδες- διεκδικούσαν να γίνουν Βεζίρηδες στη θέση του Βεζίρη που θα έφευγε και έως ένα βαθμό το πέτυχαν… Η πατρίδα, όμως, στερήθηκε από έναν μεγάλο ηγέτη…
