…είχα κανονίσει να πάω στην αγορά να ψωνίσω πράγματα αλλά έπιασε να χιονίζει άγρια και έτσι βρέθηκα να συλλογιέμαι να πάω η να μην πάω; αν είναι να πάω μέσα στο χιόνι θα είναι μια πολύ ωραία εμπειρία και εικόνα όμως το έχω ξαναζήσει αρκετές φορές και έτσι αποφάσισα κα μείνω μέσα να ανάψω τη στόφα να φτιάξω ένα ωραίο βραστάρι με μέλι και να ρεμβάσω βλέποντας έξω από το παράθυρο με τις πεινασμένες λέξεις να χτυπούν στα τζάμια και κατόπιν να ξεθυμαίνουν στο πληκτρολόγιο μου και στην οθόνη του υπολογιστή! αργότερα με τράβηξε η ευρυχωρία του διαδικτύου και έτσι βρέθηκα ναι κοιτάζω την χιονόπτωση ακούγοντας rhythm & blues από τα ακουστικά μου!
ωραία εξέλιξη – μοναχική και σίγουρη – σκεπτόμενος χαμογελώντας ότι δεν είναι ώρες τώρα να γλιστρήσω και να σπάσω κανένα πόδι ή χέρι! παλιά δεν έδινα και τόση σημασία σε μια τέτοια υπόθεση όμως τώρα βλέποντας γύρω μου τι παθαίνουν άλλοι απρόσεχτοι αυτομάτως μου έρχεται στο νου ότι δεν θέλει και πολύ να σε έβρει η κακοτυχία αλλά και όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος! αργότερα με τράβηξε ξανά η μουσική και το you tube – Philip Glass: Opening και Maki Namekawa plays Philip Glass Piano Etude No 9 & No 20 HD!

τι ωραία που στροβιλίζονται οι χιονονιφάδες
τι ωραία που λικνίζεται παίζοντας η πιανίστα
τι ωραία που το ζω και το εισπράττω όλο αυτό!
κάτι θα γεμίσει απόψε τη βραδιά…

υγ. τι ωραία φωτογραφία με το πιάνο τα μικρόφωνα τα καλώδια και το σηκωμένο χέρι – τα κλείστρα τα διαφράγματα τα γράμματα η έμπνευση ο άνθρωπος – κουλουριαστήκανε στο κάδρο!