βιθουρανός – κάρτες επαγγελματικές
… σπανίως γράφω σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα σήμερα όμως δεν κρατήθηκα και έγραψα στο fb τα εξής:
«είναι τραγικό που πολλοί
από εμάς αντί να γράψουν
την σκέψη την εκφέρουν
με emojies!
τόσο ανυπόμονοι πια;
τόσο γρήγοροι πια;
είναι τραγικό
και ανθελληνικό»
αργότερα τακτοποιώντας κάποιους φακέλους στις
φωτογραφίες μου έπεσε το μάτι μου στις επαγγελματικές μου
κάρτες και οι αναμνήσεις (κοιτώντας τες μια-μια)
ήρθαν στο πρωινό μου σαν μια βαρκούλα στο λιμάνι
φορτωμένη με νοσταλγία!
αργότερα αποφάσισα να πάω για καφέ στο ξέμπαρκο
αφού προηγουμένως κάνοντας μια ανάρτηση με όλα αυτά
στην ιστοσελίδα μου με τίτλο – κάρτες επαγγελματικές!
τέλη του Απρίλη σήμερα και κάνει ένα διαβολόκρυο – άστα να
πάνε – και όχι τίποτε άλλο αλλά θα έρθει η Αντουανέτα και δεν
θα επισκεφτούμε στην παραλία όπως λογαριάζαμε εχτές!
να πως εξελίσσεται η ζωή!
αυτές μου οι στιγμές και κυρίως οι εναλλαγές της σκέψης που
μετατρέπονται σε νοσταλγίες και επιθυμίες δεν ξέρω αν σας
θυμίζουν κάτι…
υγ. εχτές στο ξέμπαρκο ρώτησα το Γιώργο πως είναι τον χειμώνα μέσα στο καφενείο και αν κλείνει την πόρτα – σαν να ήξερα – τι καιρό θα κάνει σήμερα τρομάρα μου…
