10 – βιθουρανός – Οξύνοια
… σιγοσβήνει η οξύνοια
και η σκέψη του ατόμου απελευθερώνει
μόνο προσαρμογή και ήττα!
είμαι ευτυχής και σύγχρονος Έλληνας πολίτης
έχω μια ζωάρα στο νησί κι άλλη μια στις οθόνες μου
έχω καθημερινά ενημέρωση από το web
μαθαίνω τα έργα και τις ημέρες των αρχόντων
φτύνω τον κόρφο μου από τα χι ψι των αστρολόγων
η οικονομική μου κατάσταση είναι παράξενη
η θέλησή μου φυλακίζεται από νόμους χαλκευμένους
η συναισθηματική μου έξοδος είναι ηλικιωμένη
η υγεία μου εξαρτάται από την τύχη την τυφλή
η διασκέδασή μου φοράει γυαλιά διακοπών
η εμφάνισή μου κατηφορίζει στο πόνο του καθρέφτη
η ψυχική μου διάθεση έχει γαντζωθεί στα media
και η ελεύθερη σκέψη μου τυραννιέται από τους ποιητές!
κατά τα άλλα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πω και εγώ
κάποια πρωτότυπη χαρμολύπη ώστε να ανυψωθώ πνευματικά
αφού όλα τα έχουν πει άλλοι πριν από εμένα και καλύτερα
πράγμα που σημαίνει ότι εκείνο που θα αφήσω πίσω μου
θα είναι μια πολύ μικρή παραίνεση – αυτή:
«οι περιττές διευκρινήσεις έβαλαν φωτιά στην ελευθερία»
έτσι λοιπόν αφού κοίταξα και δεν είδα
συνέχισα όπως μπορούσα
τραγουδώντας στο πληκτρολόγιό μου
τετελεσμένους μέλλοντες
και ξεστόμισα στον αόριστο την ερώτηση:
«δεν είναι αρκετό αυτό;»
χαρίζοντας έτσι μια νότα μουσικής
και παράξενης διαμαρτυρίας
στα μύχια ανεξερεύνητά μου!
επίσης να προσθέσω
ότι έχω προοδεύσει αρκετά ώστε να κόβω τα
νύχια μου με νυχοκόπτη και όχι με ψαλίδι…
10 vithuranos – Sharpness
… the sharpness of the mind is fading
and the individual’s thinking releases
only adaptation and defeat!
I am a happy and modern Greek citizen
I have a living on the island and another on my screens
I have daily updates from the web
I learn the works and days of the rulers
I spit my forehead on the astrologers’ hip psi
My financial situation is strange
My will is imprisoned by forged laws
My emotional outlet is old
My health depends on blind luck
My entertainment wears holiday glasses
My appearance descends into the pain of the mirror
My mental mood is hooked on the media
And my free thought is tyrannized by poets!
otherwise there is no way I can say
some original joy-sorrow to elevate myself spiritually
since everything has been said by others before me and better
which means that what I will leave behind
will be a very small exhortation – this:
“unnecessary clarifications set fire to freedom”
so after looking and not seeing
I continued as best I could
singing on my keyboard
future perfect tenses
and I blurted out the question into the indefinite:
“isn’t this enough?”
thus giving a note of music
and strange protest
to my unexplored nails!
I should also add
that I have progressed enough to cut
my nails with nail clippers and not with scissors…
